ศพั ทท์ เ่ี กย่ี วขอ้ งกับลกั ษณะท่ารำ ท่ใี ช้ในการฝึกหดั ทา่ รำ เพ่อื ใช้แสดงนาฏศิลป์
หักเข้าหาฝ่ามือเพียงเล็กน้อย หักข้อมือเข้าหาลำแขนเสมอ การตั้งวงมีหลายลักษณะ เช่น วงบน วงกลาง
คำต่าง ๆ มากขึ้นตามการแสดงว่า “นาฏยศัพท์” โดยจำแนกประเภทตามโอกาสที่นำไปใช้ของการแสดง
พระ : มือทั้งสองข้างจีบคว่ำซ้อนบนข้อมือทั้งสองข้างของตัวนาง ระดับไหล่ สะบัดจีบออกเป็น
๓. ในการทาแบบฝกึ ควรเรยี งตามลาดับจากแบบฝกึ ท่ี ๑ ไปจนถึง แบบฝึกท่ี ๑๐
ใหเ้ ต็มเทา้ แต่เบนปลายเทา้ ใหเ้ ฉยี งออกไปทางขวามือพอสมควร และส้นเท้าขวาท่กี า้ วไปข้างหน้านัน้ ต้องให้
ตรง ๆ ไม่บดิ ไปทางใดทางหนง่ึ พร้อมท้งั ตึงน้วิ เทา้ ทั้งห้าให้เสมอกนั
ภาษาท่า หมายถึง การเคลือ่ นไหวส่วนตา่ ง ๆ ของรา่ งกาย เช่น มือ แขน ขา หรอื อารมณ์ เป็นการ
หนังสอื อ่านเพิม่ เตมิ วชิ านาฏศลิ ป์
๒. นักเรียนรับเอกสารจากคณุ ครู และทาความเขา้ ใจแบบฝกึ เสรมิ ทกั ษะ
จำแนกแตกต่างกันไปตามประเภทของโอกาสที่นำไปใช้ อ่านเพิ่มเติม ซึ่งอาจเรียกแตกต่างกันในความหมายและความ
จีบ หมายถึง การใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือจรดอยู่ที่ข้อแรกของปลายนิ้วชี้ นิ้วทั้งสองต้องเหยียดตึง
กลมกลนื กนั ไปทกุ ส่วนของร่างกาย มีใจรกั มคี วามสขุ และสนกุ กับกายแสดง
คา การแจกลูกสะกดคา ( สะกดเพื่อเขยี น )